Biliyor musun?
Beni herkes aynı sevdi.
Papatya saydılar beni.
Oysa ben kendimi hep gül goncası gibi gördüm.
Utanınca bordo gül goncasına dönen yanaklar, kızaran, kulaklar benim.
Biliyor musun?
Beni herkes aynı sevdi.
Güçlü sandılar beni.
Oysa ben öylesine kırılgandım ki, kırılganlığımı kimse bilmesin diye saklarken güçlü görünüyor muşum meğer.
Sevdiğimden gelen en ufak bir sözde gözleri dolan, boğazına düğüm saplanan benim.
Biliyor musun?
Beni herkes aynı sevdi.
Aynı güzel sözleri söyleyip, aynı yalanlara inandırıp, aynı şekilde yok olup gittiler.
Sen beni öyle sevme olur mu?
Sen beni başka sev.
Belki o zaman gözlerimdeki hüznü, kalbimdeki yorgunluğu daha iyi anlarsın.
Bir insan en güzel yorgunken sevilir, bir insan en güzel yaşlanırken.
Onlar bilmiyormuş
Umarım sen biliyorsundur!
Alıntı
