Hiç gereği yokken, hayatına giren insanlar.
Hiç gereği yokken, karşına çıkarlar.
Hiç gereği yokken, gününü, haftanı, ayını belki de yıllarını alırlar.
Hiç gereği yokken, gece gündüz aklından geçen her düşünceye bulaşırlar.
Hiç gereği yokken, seni istemediğin kadar mutlu ederler.
Sonra hiç gereği yokken, hayatından çıkıp giderler.
Anladım ki, meğer gerçek dost aşk,
MEVLA imiş.
Ne beni unuttu, ne de bıraktı..
Şems-i Tebrizi
