Kimse Bilmez
Kimse bilmez, uzun gecelerden aldığın hasarları.
Uyandığını bilirler.
Yürüdüğün yollarda kaç kez düşüp, kaç kez kalktığını bilmez kimseler.
Yürüdüğünü görürler.
Kelimeleri ile kalbindeki sevinçleri vurduklarında, canının nasıl yandığını bilmez kimseler.
Görmek istediklerini görürler.
Kaç kedere ilmek attığını, kaç çorap söküğü ile başa çıktığını,
Sabahları kaç umutla yamaladığını kimseler bilmez.
Pencere önlerinde üşüdüğün anları, özlediğin anıları bilmez kimseler.
Topla düşlerini.
Gülümse!
Sen lazımsın sana, herkesten ziyade.
Seçil Oğuz
