Evveldi Güzeldi
Yan yanayken 
Saate bakmanın ayıp olduğu zamanlardı.. 
Evveldi. Güzeldi..
Karşılıklı oturdun mu masaya, 
Bir gözlere bir de uzaklara bakılırdı, 
Eski yad edilirken. 
Evveldi. Güzeldi. 
Ellerde telefonlar yoktu.
Sevmeler sessiz ve sebepsizdi. 
Ne gösterişe gelir, ne nedenlere sığardı. 
Evveldi. Güzeldi. 
Her şeyden önce samimiyet gelirdi.
Eşyalar pahası ile değil, hatırası ile kıymetlenirdi. 
İnsanlar aldıkları ile değil, verdikleriyle değer ifade ederdi. 
Evveldi. Güzeldi.
Sahi utanmak diye bir şey vardı. 
Evveldi. Güzeldi. 
Yüzsüzlük, profesyonellik adı altında prim yapmıyordu..
Evveldi. Güzeldi..
Eşyalar değil, insanlar ağırlanırdı evlerde ve kalplerde. 
Evveldi. Güzeldi. 
Henüz bu kadar yalnız değildik.
Evveldi. Güzeldi. 
Başkalarınca beğenilmek her şeyden önemli değildi.
Rasih Aslantürk

Bir yanıt yazın