Zaman getir götür işlerine bakar.
Sevdiğin insanları, hayvanları, bitkileri.
Eşyaları bir süreliğine emanet eder sana.
Seversin, alışırsın, aşık olursun.
Birlikte güler, birlikte ağlarsın.
Emaneti teslim etme vakti gelir.
Ne çabuk gelmiştir o vakit sana hep erkendir.
İncecik bir sızı hissedersin, ağlarsın zordur ayrılık. 
Biraz daha… dersin.
Keşke daha çok dersin.
Üç noktalar uzar da uzar.
Sonra koca bir ünlem bağırır;
Kıymetini bilseydin buraya kadar..!
Seçil Oğuz

Bir yanıt yazın