BANA ELLERİN YETER
Sen yanımda ol,
Düşerim diye korkmam, korkmadan yürürüm.
Say ki düştüm, sakın üzülme.
Kanayan yürek değilse, bütün acılar zamanla unutulur.
Gözüm yok dünyanın mülkünde malında, bana ellerin yeter..
Suskunluğum ve yalnızlığımın resmidir, bahar bilmez saçlarım.
Ömür hep kış geçti, dört mevsim karlı dağ misali hep başım.
Yürek üşümekten ötesini görmedi, sisli puslu oldu sevdalarım.
Gözüm yok aşkın ateşinde ateşin aşkında, bana ellerin yeter..
Gözlerin gözlerime serilse, izi silinir yanaklarımdaki yaşların.
Unuturum kime neye neden ağladığımı.
Yüreğin yüreğime serilse, saçak saçak erir buz tutmuş acılarım.
Unuturum kime neye neden öldüğümü, bana ellerin yeter..
Elimde değil, savaşın adını bilmeyen çocuklara ağlıyorum.
İnsanlığımı sorgulatıyor vicdanımdaki sızı, haksızlığa susamıyorum.
Sesim yankılanır yıkılmış umutlar arasında, duyan insanlık bulamıyorum .
Varsın kancıkça zaferler onların olsun, bana ellerin yeter..
Sana Nazım’dan şiirler, Ahmet’ten şarkılar söylerim.
İki göz gecekondum da sana közde çay demlerim.
Geceden düşen yıldızları bir bir saçlarına iliştiririm .
Gözüm yok arının balın da kuzunun kaburgasında,
Seninle kuru soğana şükrederim.
Bana ellerin yeter..
Bedirhan Almas
