KAVUŞMA HAYALİM SENDEN İBARET
Çok seviyorum seni be..
 
Öyle laf olsun diye değil ! gerçekten, harbiden, yürekten
söylüyorum.
Sana küstüğüm zamanlarda konuşmadığımız her an içimi
kaplayan hüzün bulutları bütün pişmanlıkları yağmur misali yağdırıyor
yüreğime..
Yazdığım bütün şiirleri tekrar tekrar gözden geçiriyorum,
düzeltemiyorum bu sessizliği ve sensizliği ne zaman bulurum sende beni, ne
zaman silerim bu yokluğu.. nasıl ulaşırım sana ne zaman hayatının merkezi
olurum da gözlerine baktığımda bütün dünya serilir önüme… sahi gözlerin
demişken hani bir türlü canlı canlı göremediğim doya doya bakamadığım o bal
rengine çalan çocukluğumda mahalle arasında komşu çocuklarının değerli cam
bilyeleri kadar parlak muhteşem gözlerin…ne zaman ahh adamım ömrümde bir kere
kollarımı sarıp bedenine nefesini nefesime alıp göğsünde yatamadığım yakışıklım
ne zaman kavuşur bu gözler, bu yürek, bu beden sana ben bilemedim sen söyle. 



Söyle ki su serpilsin içime kavuşmanın hayalini kurmaktan yoruldum artık kavuşmak Vuslata kalmasın kalmamalı..
Alıntı

Bir yanıt yazın