HER ŞEYİN BİR NEDENİ VAR
Bir gün, kırlarda gezintiye çıkan bir adam, kenara oturduğu otlardan birinin dalında, küçük bir kozanın varlığını fark etti.
Koza ha açıldı ha açılacak gibiydi.
Adam, bunun bir kelebek kozası olduğunu tahmin ediyordu.
Böyle bir fırsat bir daha ele geçmez diye düşündü; ve bir kelebeğin dünya yüzü gördüğü ilk dakikalara şahit olmak istedi.
Dakikalar dakikaları kovaladı, saatler geçmeye başladı, ama henüz kelebeğin küçük bedeni o delikten çıkmadı.
Sanki, kelebeğin dışarı çıkmak için çaba harcamaktan vazgeçmiş olabileceğini düşündü.
Sanki kelebek elinden gelen her şeyi yapmış da, artık yapabileceği bir şey kalmamış gibi geldi ona.
Bu yüzden, kelebeğe yardımcı olmaya karar verdi: cebindeki
küçük çakıyı çıkarıp kozadaki deliği bir cerrah titizliğiyle büyütmeye başladı.
küçük çakıyı çıkarıp kozadaki deliği bir cerrah titizliğiyle büyütmeye başladı.
Böylece, bir-iki dakika içinde kelebek kolayca dışarı çıkıverdi.
Fakat bedeni kuru ve küçücük, kanatları buruş buruştu.
Adam kelebeği izlemeye devam etti; çünkü kanatlarının her an
açılıp genişleyeceğini ve narin bedenini taşıyacak kadar güçleneceğini umuyordu.
açılıp genişleyeceğini ve narin bedenini taşıyacak kadar güçleneceğini umuyordu.
Ama bunlardan hiçbiri olmadı.
Kelebek, hayatinin geri kalanını, kurumuş bir beden ve
buruşmuş kanatlarla yerde sürünerek geçirdi. Ne kadar denese de, asla uçamadı.
buruşmuş kanatlarla yerde sürünerek geçirdi. Ne kadar denese de, asla uçamadı.
Adamın bütün iyi niyetine ve yardımseverliğine rağmen
anlayamadığı şey, kozanın kısıtlayıcı lığının ve buna karşılık kelebeğin
daracık bir delikten dışarı çıkmak için gereken çabanın,
anlayamadığı şey, kozanın kısıtlayıcı lığının ve buna karşılık kelebeğin
daracık bir delikten dışarı çıkmak için gereken çabanın,
Allah’ın kelebeğin bedenindeki sıvıyı onun kanatlarına göndermek ve bu sayede kozanın kısıtlayıcı lığından kurtulduğu anda onun uçmasını sağlamak için seçtiği bir yol olduğuydu.
Bu gerçeği öğrendiği zaman, hayat boyu unutamayacağı bir şey de öğrenmişti:
Bazen; hayatta tam olarak ihtiyaç duyduğumuz şey, çabalardır.
Eğer Allah; hayatta herhangi bir çaba olmadan ilerlememize izin verseydi, o zaman , bir anlamda sakat kalırdık .
Olabileceğimiz kadar güçlenemezdik o zaman .
Ve asla uçamazdık.
